Uslanmaz Aşık Şiiri - Ergün Karahan

Parmak uçlarından üşürse maşuk
Tutup ellerini sevdiğinin yüreğine götürür aşık
Bir gün bırakacağı eli bilerek tutarsa maşuk
Soğuktan yaz günü tir tir titrer aşık

Tuttuğu elin bakışına hasret kaldığı gün aşık
Çektirdiği acının vebalini nasıl taşır maşuk
Canım aşkım birtanem demişse aşık
Öyle lafın gelişi olmadığını bilmeliydi maşuk

Nerden girileceği bilinmez kale gibi tüm kapıları kapalıysa maşuk
Her giriş çabasında gururu parçalanır gururunu düşünmez aşık
Naz zirvesine aşığının dağılan gururuna basarak çıkar maşuk
Yine de uslanmaz vazgeçmek nedir bilmeyen aşık