uslanmamış haylaz dabış gelirdi
durgun yüreğinden yeller esince
yalanmamış yallaz gabış belirdi
vurgun yüreğinden eller sesince
kucaklanmamışsa sazı seslemez
daha yanmamışsa ezgi süslemez
dünde anmamışsa sezgi eslemez
urgun yüreğinden teller küsünce
kuraklaşır yurdu çağlardan siner
hazana doyurdu bağlardan diner
boz bulanık oldu dağlardan iner
kurgun yüreğinden seller kesince
yoksulluğa döndü baca tütme mi
ocağımda söndü baykuş ötme mi
soğukluğun dondu zalim etme mi
yorgun yüreğinden eller pusunca
ozan efem dedim gülmedi yüzüm
bayırdan sarınca gelmedi düzüm
yerdeki karınca gece gündüzüm
burgun yüreğinden diller susunca
060112beşiktaş
Ozan EfeKayıt Tarihi : 20.2.2012 23:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!