Uslanmadın Şiiri - Garib Koçoğlu

Eğdim başımı hak önünde.
Yine de uslanmadın sen gönül.
Çeşit çeşit hal yaşadın
Yinede uslanmadın sen gönül.
Gelenden hesap sordun gidenden.
Neler çektim neler senden.
Başına ne geldiyse nefretten kinden
Yinede uslanmadın sen gönül.
Düşün senden başka yok mu kimse.
Kulak ver hakka çağıran sese
Büründün karaya yasa
Yine de uslanmadın sen gönül
Adam ol adam gibi ol.
Her yerde ara doğruyu bul.
San ki oldun zalim bir kul
Yine de uslanmadın sen gönül.
Uydun şeytana rezil oldun.
Bu boş dünyada ne buldun.
Ufacık olayda saçını başını yoldun
Yinede uslanmadın sen gönül.
Yedin içtin doymadın.
Kırdın her şeyi sağlam koymadın.
Hatır gönül saymadın
Yinede uslanmadın sen gönül.

Başıma neler getirdin neler.
Garib Koçoğlu sabır diler.
Olmazsa seni defterden siler
Yinede uslanmadın sen gönül