Uslanır Kullar Şiiri - Adem Ulutaş

Hilal kaşlım söyle niye üzüldün
Güzel olanları kıskanır kullar
Neden böyle hayıflandın  süzüldün
Yarın dediğinden utanır kullar

Neler neler gelir dünyada başa
Kim ne derse desin iffetli yaşa
Kendini ispata çalışma boşa
İstediği gibi inanır kullar

İçin güzelliği dışına vursun
Sana haset eden bırak kudursun
Benlik sevdasına düşmeye dursun
İyiye güzele hırslanır kullar

Okuma bilene hayat kitaptır
İnsanlara güzel bakmak sevaptır
Şer kişiye bile hayır yap, yaptır
Kendi yakınıyla sınanır kullar

Çocuklar ağlasa koşar dadıya
Sende ister anlat derdin kadıya
Engel olamazsın dedi koduya
Kardeş eti yerse kınanır kullar

Nefsiymiş insana en büyük düşman
Eline düşene etmezmiş aman
Af dileyip eğer  olmazsa pişman
Bir gün yaptığına katlanır kullar

Adem olan sevap, günahta işler
Olmasın aklında geliş gidişler
Hak diyen yepyeni hayata başlar
Ancak tövbe ile  uslanır kullar