Uslanır insan Şiiri - Hüseyin Durmuş 3

İyilik, sadakat üstelik vefa,
Bunları beklersen yaşlanır insan.
Yanlız, tek başına çektiğin cefa
Alışkanlık yapar hoşlanır insan.

Yağmur ve kar gibi hem bahar gibi
Özlemle beklenen nazlı yar gibi,
Her sabah anında gün doğar gibi
Işık yağmurunda ıslanır insan.

Hep başkalarından beklenen saygı
Yüz bulamayınca çoğalır kaygı.
Umudu kaybeder yıpranan duygu
Bakarsın her şeye hırslanır insan.

İstekte sınırı aşmamak gerek,
Belki de ağır yük taşımaz yürek.
Bazanda kadere boyun eğerek
Teslim olur ruhu uslanır insan.

Ne demiş atalar? Ey olgun kişi;
Ismarlama yapma kendin gör işi.
Durmuş oğlu sözün özü deyişi,
Sağlam bir duvara yaslanır insan.