Uslanır durur Şiiri - Hüseyin Durmuş 3

Kestim yüreğimin muzır sesini,
Şimdi içten içe dertlenir durur.
İsterim ki duysun huzur sesini,
Bu kez de çalışmaz paslanır durur.

Bazan hüzün ile gelir anılar,
Bu güne uyarlar yapar sunular.
Hepside yaşanmış eski konular,
Mahcubiyet artar uslanır durur.

Nefsin terbiyesi yürekte başlar,
Yumuşayan yürek bu kez yavaşlar.
Nedamet arttıkça gözlerde yaşlar,
Kurumuş sinem de ıslanır durur.

Adımdan adıma değişir hâli,
Artık ne hükümdar nede bir vali!
Miskin kula döner sanırsın veli,
Oturur bir posta yaslanır durur.

Ne azgın olsun ne azıp kudursun,
Bir karara varıp dursun otursun.
Durmuş oğlu söyle hep uslu dursun,
Uslanmazsa boşa hırslanır durur.