Uslandır Beni! ...

Gecenin nazlı küsü ruhuma dokunuyor
Yorgun yalnızlığımla kıvranıp duruyorum
Tenimde kokusu var hala gül teninin
Özlediğimsin..
Yorgun zamanlardan geçiyorum
Nil gibi uzun kalıyor bakışlarım yolunda
Utansın adımların utansın uzak
Savurup gel bütün hüzünlerini
Nefesinle ısınmayı/yanmayı özledim
Hasretimsin..
İçime gömdüğüm bütün sesler
Çığlık doğuyor bu gece
Azgın lokomotifler geçiyor içimden
Dehşet sızlıyor sensizlik yaram
Yılkıdan firar deli taylar gibi
Kuduruyorum..
Bazen dehşet seviyorum
Bazen fena yanıyorum..
Yorgun bir zamandan geçiyorum;
Kendimi yaşamayı asla unutmayarak
Şimdi meydan oku ayrılığa
Yüreğinin ateşiyle gel ömrüme
(Gözlerinin ateşiyle gir içime…)
Olmuyor vakitsiz nöbete durmak
Sevgili gülüşlü sabaha uyandır;
Günü(mü) aydın kıl / uslandır beni! ...