Uslandı gönlüm Şiiri - Adem İrhan

Gülünce gönlüme cemresi düştü
Bir tatlı söz ile beslendi gönlüm
Çattı kaşlarını çehresi düştü
Karalar giyip yaslandı gönlüm

Yarınlara umut tohumu ektim
Can suyunu verir diye bekledim
Gönlüme kederi, derdi yükledim
Kırıldı, dağıldı, paslandı gönlüm

Çektim hasretini, demedim çile
İstese verirdim canımı bile
Değişmek olur mu dikeni güle
Şimdi hayaline yaslandı gönlüm

Arz etsem halimi bin bir zalime
Düşman olsa acır aciz halime
Hasreti köz gibi koydu içime
İçin için yandı, uslandı gönlüm

Kader böyle imiş, gitti dönmedi
Kor gibi, yüreğe düştü sönmedi
Sanki Nisan yağmuruydu dinmedi
Döktü gözyaşını ıslandı gönlüm