Uslanamadım Şiiri - Tahir Altunay

Bir demet çiçeğe serptim umutlarımı
Yuydum sonra ellerimi hüzünlerden
Suskundum biraz da aslında,bitkindim
Her yaprağın dökülüşünü seyrettim son baharda
Hüzünlendim,
Öfkemi tutuamadım içimde kimi zaman
Dağıttım tüm gülüşlerimi,savurdum.
Ve her defasında uslanır gibi
Yumruğumu kendi sineme vurdum.

Ben sevdim,sevdikce savruldum,
Şiirlerime koydum dertlerimi
Katladığımda kağıtları,
Ezdim arasında kalan her kelimemi.
Rüyalarımda savurdum yıldızları
Kabuslarımdan da kaçamadım
Nice yollara girdim çıkamadım
Nice sinelerde duramadım.
Ben buyum işte
Bir türlü uslanamadım...