Yorgun düşsemde duramam ki yerimde
Coşkun gönlüm koşar, hala seferinde
Gönlüm kâh bedenimde, kâh tan yerinde
Umut olur ağlayan çocuğun gözlerinde
Kan içen zalimlere, kim demiş, Şah diye
Zulümmüş biçarelere sunduğu acı hediye
Sanki ben vurulurum, imdat isteyenin yerine
Takat olurum ağlayan çocuğun dizlerinde
Uslan ey gönlüm, takatten düştük tükendik
Hatırlamazlar bizi, hayallerinden silindik
Beni perişan etme artık, suskunca kal dinle
Anı olarak kalalım, çocukların belleklerinde
Kayıt Tarihi : 20.9.2008 01:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nuh Yıldız](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/09/20/uslan-ey-gonlum.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!