Gönül, seni havada hep uçarı gördüm,
Kapat kanatlarını da terin kurusun.
Sonu gelmez ihtirasına ömrümü verdim,
Dursun fırtınan biraz da dalgan durulsun.
Varsın virane olsun saraydan yuvan !
Kapat gönül kapını da bitsin şu davan.
İnsin yükseklerdeki beyhude havan.
Engin ol gönül, engin ol sesin duyulsun.
Kayıt Tarihi : 11.9.2020 09:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!