Delilik yaptığın yeter,
Uslan artık deli gönül.
Halin deliden de beter,
Uslan artık deli gönül.
Sen benim gibi yanmadın,
Adımı bile anmadın.
Bir türlü akıllanmadın,
Uslan artık deli gönül.
Ben seni elime aldım,
Yaşar iken zorda kaldım.
Tafranı çekemez oldum,
Uslan artık deli gönül.
Alçak yere hiç konmadın,
Söz söylesem de kanmadın.
Ben durdum sen uslanmadın,
Uslan artık deli gönül.
Yusuf yazık günah cana,
Sen eziyet etme bana.
Son kez söylüyorum sana,
Uslan artık deli gönül.
Kayıt Tarihi : 10.2.2015 15:52:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yusuf Tuna](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/02/10/uslan-artik-deli-gonul-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!