USLAN ARTIK
Bırak yansın cayır cayır ateşlerde
Yansın bu yürek sen istemesende
Kulu kölesi olsun çok koştun peşinde
Seni bu hale getiren gönül utansın
Yansan kül olsan kimin umurunda
İncindin kırıldın gönül anlasana
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta