..USLAMLAmA Şiiri - Onur Bilge

Bir kulu ondan değil ancak kendimden gizli
Gizli sevmişim güya cümle âlem bilirken
Bilirken üflemeden yenmez alaka bile
Bile bile ladestir semtine uğranır mı

Uğranır mı belaya yapmışken aşk ilmini
İl mini hapishane ev ev değil tabutluk
Tabutluk keresteyi sunarken ağaç canla
Canla başla içine girmeye hazır mıyım

Hazır mıyım gönlünde hiçbir şey bilmiyorken
Bilmiyorken tanıma arzusu ile yanan
Yanan ve eriyen tüm nesneler gibi nurla
Nur’la gelmiş giderken bu sevda nerden çıktı

Çıktı rayından akıl fikir Sana emanet
Eman et şaşkın kalbim ruhum Allah’a sığın
Sığın cümle isimler sıfatlar idrakime
İdrakime vesile olun tüm yaratıklar

Yara tıklar ve kanar nabız yorgun kalp dolu
Dolu vurmuş ürüne dönmek de var sonunda
Son un da dökülüyor değirmenin taşından
Taşından sakınmazken gül gülle olur dosta

Dost’a dost olmak varken korkusuzca rahatça
Rahatça gönüllere uzanmanın vakti mi
Vaktimi harcamanın üç beş günüm kalmışken
Kalmışken bir başıma hazırlıksız çarnaçar

Çar naçar tebaası ondan yardım beklerken
Beklerken iki melek nöbetleri bitecek
Bitecek seyrettiğim çiçekler gözden uzak
Uzak değil taşıma kazınması adımın

Adımın en büyüğü en zoru o bir adım
Bir adım kaldı bittim alın onu da benden
Benden de kurtulayım artık bitsin yalnızlık
Yalnızlık O’ndan ayrı ikilikte kalmaktır

Kalmaktır Yâr’dan ayrı gurbette yaşamaktır
Yaşamaktır Bir’de bir olmak tevhit saadet
Saad et son nefeste O/Nur/la cümlemizi
Cümlemizi tekrarlat La İlahe İllallah