Üsküdar İskelisinde Şiiri - Akan Tuncel

Bir gül elimde
bir akşam üstü
üsküdar iskelisinde
bir kedi de
tesellim olmuş
bitiremediğim
simitte elimde

Üç beş oynayan
mutlu çocuklar
oynarlar gülüşürler
birden bire
kendi çocukluğum
gelir gözümün önüne
gözlerim dalmış
aklım yolda kalmış
bakıslarım gider uzaklara

Bu yaz mevsiminde
hayal ederim sevgilimi
ve sorarım kendime
bu son gelen vapurdan
inecekmi acaba
sevdiğim biricik diye?

Beklerim hayalimi
hic ayırmam
gemiden gözlerimi
son vapur
yanaşır iskeleye
anliyamam zamanı
nasılda akıp gectiğini
ve koşarlar insanlar
insan selinde erirler

Gelirmi acaba yarim?
iddialaşırım kendimle
dayanamam üzülürüm
ya olmassa buluşmamız
bu sene?
birden seslenir birisi
nazik sesiyle
şaşırırım ve bakarım
bu kimdir diye?

Beklediğim biricik
sevgilim önümde
beyaz buluz
ve lacivert örtüsüyle
gülümsemesi
ayın ondördü gibi
yansıtır ve parlatır denizi
sorarım
bu soru yine kendime
böyle güzel buluşmalar
nasip olurmu herkeze?

Almanya 08.12.12