Üküdar vapur iskelesinden Kabataş'a, arabalı vapurlar kalkardı
talebeler, işçiler, memurlar hepsi birlikte yolculuk yaparlardı
vapurda kimi çay,kimi kahve, kimi gazoz kimi de ayran içerdi
ne güzedi o günler, içimde kanayan bir özlem ben hâlâ
unutamadım seni İstanbulum.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta