şubat soğuğunda
sıcacık bir kucakta doğmuşum.
Usul usul büyüdün derdi anam.
Bense zamana kızgınım
yaşayamadıklarıma özlemim yok
ancak kalanlardan da mutlu olamadım.
“Üzülme kuzum”
bu sesi duyar gibiyim
tek sığınağımdan.
Ve şubatlar
hep gidişim mi olacak bu şehirden.
Üsküdar’ı görmeden olmaz
Gidiyorum..
Kayıt Tarihi : 13.2.2017 14:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!