kendime kuytu bir sığınak arar gibi
bindiğim bu metruk köhne yapının
mağara kovuğundayım.
İlk insanım.
Biletimin beni götüreceği vapurda
Dönüşü olan yollardayım.
ne olur kim olduğunu bilsem pia'nın
ellerini bir tutsam ölsem
böyle uzak uzak seslenmese
ben bir şehre geldiğim vakit
o başka bir şehre gitmese
otelleri bomboş bulmasam
Devamını Oku
ellerini bir tutsam ölsem
böyle uzak uzak seslenmese
ben bir şehre geldiğim vakit
o başka bir şehre gitmese
otelleri bomboş bulmasam
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta