Üşeyen Hasret Şiiri - Kaşif Kani Ertürk

Aşkların ölümüne yaşandığı
Ve hatıralar tutsaklığında
Sevdaların sır gibi saklandığı
İşkence mahkumu inleyen şu zaman
Hicranın vuslatına inat
Neden seninleyken saniyeye dönüyor da
Senden ayrı iken her günüm yıl oluyor
Söylesene neden yokluğunda
Gecem kör, gönlüm zindan oluyor
Ve niye Sen gelince,
Kışım bahar yaz oluyor da
Sen yokken bağıma hazan doluyor
Hani sözümüz vardı
Yağan yağmur esen karda
İyi günde kötü günde
Unutmak unutulmaktan sonra gelecekti de
Aşkımız adımız gibi andımız olacaktı
Peki ne oldu..?
Niye terk etti zeytin karası gözlerin
Niye geceme ışık olmuyor
Ve niye seni düşünüp, düşledikçe
Düşlerin uykularımı süslemiyor
Ve Uyandığımda..
Niye hala hüznün acıya dönüşüyor
Artık çaresizliğin yol ayrımında mı sevdan ki
Hasretin duygularımı beynimde üşütüyor

Kaşif Kani ERTÜRK