Üsdat Şiiri - Kibar Hasan

Düşünürüm, iki çift söz bulamam,
Bulsam bile bir manaya koyamam,
Kaç yıl oldu dönüp geri sayamam,
Bu çıraklık ne zor imiş be üsdat.

Kaide der, mana der hep durursun,
Bir söz eder sonunu uydurursun,
Yanlış olmaz sen karala diyorsun,
Neden sözler beni bulmaz be üsdat.

Aşkı bulup şöylece bir tad dersin,
Gül bendine anca böyle girersin,
Gülü okşar dikenini sev dersin,
Böyle deyip beni yıldırma üsdat.

Önce aşkı tattım, yürekten yandım.
Gülü sevdim, dikeni battı almadım
Senin gibi ben hiç aşık olmadım,
Aşık olmak ne zor imiş be üsdat,

Dikeni var istemem böyle gülü,
Ötüşüyor aşkın gerçek bülbülü,
Kalk gidelim yolumuz uzun yürü!
Şair olmak ne zor imiş be üsdat
Şair olmak çok zor imiş be üsdat