Usanmaz Şiiri - Mustafa Hoşoğlu

Usanmaz

Dağlara bak, ovaya bak,
Arı uçar, gül usanmaz,
Şu daldaki yuvaya bak,
Ömür biter, döl usanmaz.

Karlar erir dere coşar,
Vadileri bir bir aşar,
Umut durur, hasret koşar,
Su bekleyen göl usanmaz.

Yarim uzak ilde imiş,
Soğuk esen belde imiş,
Vuslat karlı çölde imiş,
Dağı aşsan çöl usanmaz.

Engelleri aşan bilir,
Hayal ile coşan bilir,
Duyguları taşan bilir,
Yaşanırken hal usanmaz.

Tohum düşsün ekin olsun,
Kalpten kalbe akın olsun,
Mesafeler yakın olsun,
Irak eden yol usanmaz.

Kör talihi kırmak için,
Yola girdim varmak için,
İnce beli sarmak için,
Açık duran kol usanmaz.

Yarin lebi şeker imiş,
Canım çokça çeker imiş,
Yüreğime çöker imiş,
Çarpar durur, sol usanmaz.

Zülüf düşmüş halesine,
Uçup konsam lalesine,
Sancak diksem kalesine,
Yanağından al usanmaz.

Kalpten kalbe sevda uçtu,
Aklım fikrim ona göçtü,
Gönül gitti aşkı seçti,
Bala düşmüş dil usanmaz.

Dilde sevgi hece hece,
Aşk gözünü örtmez peçe,
Günler uzar, bitmez gece,
Aylar geçse, yıl usanmaz.

Mustafa Hoşoğlu
22.11.2014