Usanmaktan iyidir özlemek

Uzak birini özlemek güzel
Usanmaktan iyidir özlemek

Saçlarını kırmızı bir bandaj esir almıştı
Akşamdı geldiğinde
Sırtında çanta aklında ben vardım
Seni en çok konuşurken sevdim
Sen susunca ben sevmeyi unuttum
Bahçede ki zakkum yeni filizlenmişti
On nefes ötede deniz vardı
Yeni görmüş gibiydik denizi ellerimiz birleşince
Bakışlarında tedirginlik vardı
Küçük yürek bedenimi yorsa da aklım sendin
Allah kahretsin deyip gittiğinde
Yüzüme çirkin bir şamar inmişti
Sen o an ağladın ben görmedim

Tek şahidimiz denizdi
Hayat gibi üç gün sürdü
Sonra sen başka denizlere yelken açarken
Ben fırtınaya yakalanmıştım
Sığınacak bir liman bulamadım
Oysa sana her yer süt limandı
Bakışlarında sevgi zerrecikleri yoktu
Yoktu ondan sustum

Ah İstanbul hep aynı
Denizinde mavi kızılında hüzün var
Bu kaçıncı İstanbul
Hala sana sevdalıyım

Deniz bitince gel olur mu?
Seni hiç ret etmeyecek kadar seviyorum