Ah kalbim
Kış ayazında
Akar sulara kapılmış
Gövdesinden kopup
Sürüklenen buz parçası gibisin
Önüne çıkan ne varsa çarpan
Her çarpışmada kırılan
Kırıldıkça ufalanan
Sonunda yok oluşa
Mahkum olan kalbim
Usan/madınmı
Artık kırılma/ktan.
Kayıt Tarihi : 18.9.2014 00:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!