Aş ekmek bilmez anadan
Gör, boş tencere usanır
Dırdırı çok kaynanadan
El değil, Gelin usanır
Edep ekran doğru yoldur
Hakkı bilen hakka kuldur
Cahile söz etmek zordur
İlim irfan Alim usanır
Namertlerin sofrasından
Zenginlerin Masasından
Namussuzun bahçesinden
Bezer ol Bülbül usanır
El alemin vırvırından
Evdeki eşin dırdırından
Baldırı açık karıdan
Usanırsa Koca usanır
İlim irfan derya bilmez
Abdest alır niyaz bilmez
Bir Elif'te mana görmez
Gör kalem, kelam usanır
Çocuğun sevmez anadan
Uzak dur böyle kadından
Bezersin birgün canından
Ağlayan gözler usanır
Bülbül güle hayran olur
Çelebi'ye seyran olur
Gün gelir yardan da olur
Daha nelerden usanır
Kayıt Tarihi : 22.10.2010 00:14:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Çelebi](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/10/22/usanir-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!