Usandırmadan Beni (Gurbetten Şiirler 27)

Usandırma Beni

Gel sevgili, usandırmadan beni.
Ellerim tenini unutmadan,
Leş kargaları kuşatmadan evimi,
Salonumun baş köşesine oturmadan başkası,
Eksik eteğime kapılmamışken kimseler,
Vestiyerim boşken hala dön yastığıma.
Gözlerimde gözlerinin ışığı sönmeden,
İliklerimden aşkın boşalmadan,
Lalelerim sensizliğe alışmadan,
İçli içli ağlayışlarım geçmeden,
Uğruna can vereceğim günler tükenmeden,
Sensizlik acıtıyorken hala dön sineme.
Ayrılığına çektiğim baş ağrıları geçmeden,
Neşeyle güleceğim günler gelmeden,
Dünya sensiz anlamını bulmadan,
Izdırap gönlümü terk etmeden,
Ruhuma sükunet, gönlüme başka aşk konmadan,
Matemim bitmemişken daha dön yurduma.
Adını sayıklamaktan vazgeçmemişken lisanım,
Dudaklarının nemi uçmamışken dudaklarımdan,
Adını ezberleyeceğim adamları tanımamışken hala,
Nasırlı ellerindeki öpmelerim kurumadan,
Bakışlarını biliyorken hala dön uykularıma.
En tatlı günlerin anısına affet şirretliğimi.
Nelere alışmaz insan; usandırmadan beni sevgili,
İsmin aklımdayken hala dön koynuma.

24/06/2008