Usandırdınız Şiiri - Gökçe Demir

Bülbül gibi nazlı nazlı öterken
Zehirli oklarınızla vurdunuzz beni
Dostum dıye kucak acarken
Sözlerınızle kırdınız beni

Dost dıye elımı uzattıkca
Uzattığım elimi kırdınız
Siir yazıp kalem cosarken
Kalemimi kırdınız
Dost dıye bagrıma bastıkca
Edep yahu deyip sustukca
Buyuk deyip saydıkca
Kursun yağmuruna tutup vurdunuz benı

Çok çektım bazı dost dediklerımden
Kendımden bıle gecer oldum ben
Acı dolu sözler edince hepiniz birden
Canımdan bile gecer oldum ben

Sevgi dolu sözler ettikce iftiralar attınız
Bıcak gıbı keskin sözlerle yaraladınız
Dostum deyip sırtımdan bıcakladınız
Canımdan bile gecer oldum ben

DOstu aramaya devam edecegim
Güzel dostlarla bırlıkte yürüyecegim
Ben dosttan umudumu kesmeyecegim
Dost dedıklerıme güller verecegim