Usandırdım Şiiri - Mahmut Buğrul

Sevda hususunda aklına gelip,
Şu benim halimi soran usandı.
Benim ona olan sabrımı bilip,
Hayretler içinde gören usandı.

Sevdayı sanıp da basit kurallı,
Önce intizamlı veren teselli.
Anladı sonunda ağır bedelli,
Yarama neşteri vuran usandı.

'Bırak bu sevdayı! ' dense de bana.
Deli gönül sonsuz sevdadan yana,
Kimseyi duymayıp yalnızca ona,
Odaklı kalbimi kıran usandı.

Ben kurdum, ben yıktım dünyalarımı,
Aynı çoğunlukta hülyalarımı.
Her gece yar süslü rüyalarımı,
Eksiksiz hayıra yoran usandı.

Sevda yuva kurmuş kızıl kanımda,
Cananın canını besler canımda.
Hal böyle olunca benim yanımda,
Sevda konusuna giren usandı.

Sağolsun anlayan dostlar bir yana,
Beni bu hallere koyan çok fena.
İnadıma inat bıksa da bana,
Her sözde bir ümit veren usandı.

05.03.2006
Milano