Meftun oldum ah bir efsun bakışa
İnadıyla saran koldan usandım..!
Zifir bahtım itti bir sarp yokuşa
Hep çıkmaza varan yoldan usandım..!
Ömür deryasında biçare yüzdüm
İkbal kavşağında bakışı süzdüm
Tüm umutsuzluklara rağmen gülmeyi unutmadım.
Yaşamayı öğrendim hayatta, ayakta kalmayı.
İnsanları öğrendim, yüzlerinde maske.
Savaşmayı öğrendim, yenmeyi dövüşmeden.
Gözpınarlarım yaşla dolsa da bunları saklamayı öğrendim
Devamını Oku
Yaşamayı öğrendim hayatta, ayakta kalmayı.
İnsanları öğrendim, yüzlerinde maske.
Savaşmayı öğrendim, yenmeyi dövüşmeden.
Gözpınarlarım yaşla dolsa da bunları saklamayı öğrendim
sayın şairem tavşan felsefesiyle hareket edenlerin sonu usanmakla yanihüsranla sonuçlanır halbuki kaplumbağa kültürünü kendinize örnek alsaydanız ne usanırdınız nede hayattan bıkardınız saygımlan
Gönül mangalında kül oldum artık
Yar penceresinde tül oldum artık
Sevda menziline yol aldım artık
Aşk okuyla vuran kuldan usandım..!
tebrikler aysel hanım..çok güzel bir şiir okudum ellerine sağlık..saygılarımla..lütfü kıyak..
maskeli yüzlerden yoruldum yoruldum artık kutluyorum saygılarımla
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta