Usandı... Şiiri - Ulvi Mehmet

Taşımazdı versem, sellere, yele
Anlattım dizimde, sazıma tele
Derdimi dökerken, seherde bile
Bülbüller usandı, güller usandı...

Aşkın ataşının, közünde yattım
Sayende tatmadık, acılar tattım
Aşkımı kaç kere, ataşa attım
Ataşlar usandı, küller usandı...

Ben senin aşkına, dünya yakardım
Irmak olur çağlar, sana akardım
Geleceksin diye, açar bakardım
Perdeler usandı, tüller usandı...

Kokular taşısın, ruhundan tenden
Getirsin diyerek, bir haber senden
Yalvardım yakardım, bıkmışlar benden
Yağmurlar usandı, seller usandı...

Ummanda balıktım,düştüm ağlara
Bülbül olup kondum,viran bağlara
Derdimi açmışım, yüce dağlara
Ovalar usandı, beller usandı...

Derdinle yanmışım,bu mudur cezan?
Bilesin ki benim,kül olup tozan
Müşkülüm anlatıp, derdimi yazan
Parmaklar usandı, eller usandı....

Bunca zulüm yeter, yeter be zalim
Görsene sevdiğim, böyledir halim
Söyleye söyleye, kurudu dilim
Damaklar usandı,diller usandı...

Dumanlı Mehmet'in, dumanlı başı
Yağmurlara dönmüş, gözünün yaşı
Yana yana gezdim,dağları taşı
Köylerim usandı, iller usandı...

Ulvi Mehmet