Yaşamı hep böyle gördü de bu can,
Altmış yıla selam verdi usandı,
Kiminde bağlılık görmedi bu can,
Kiminde gülünü derdi usandı.
Sevdayı yaşamak ister gönülde,
Bir vefa aranır sade o gülde,
Susmuşta ötmüyor dalda bülbül de,
Gülleri vefasız gördü usandı.
Gözlerinde nemler çisedi aktı,
Yeşil gözlerinde kayboldu baktı,
Gönlünde sönmeyen bir ateş yaktı,
Kalbinde sevdaya erdi usandı.
Bir ömür sevdanın ardından koştu,
Karlıca dağlardan dervişçe aştı,
Yunusça söyledi, âşıkça coştu,
Sevda kilimini serdi usandı.
İdrisim gamıyla yaşar giderdi,
Şimdi bin değil ki, binlerce derdi,
Bu nasıl bir yaşam, nasıl kederdi?
Bu yalan Dünya’yı yerdi usandı.
15.Eylül.2008 01.55
Ahmet İdrisoğluKayıt Tarihi : 15.9.2008 02:21:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!