Lisan kalmadı daha söylemekten yana
Dil usandı söz usandı kulak usandı
Ne çektimse elimden hep bende hata
Seni bana yazan kalem usandı
Durgundu sularım kabardım hepten
Ne harcadımsa hepsi gitti ömürden
Ağaran saçlarımın her bir telinden
Emek emek ettiğim gücüm usandı
Göğüs kafesinden gelen inlemeden
Ciğerini yakan her nefesinden
Volkan gibi patlayıp yanan isinden
Yedi düvel gezen rüzgar usandı
Göçüp gitti herşey bir bir yerinden
Kel göründü külahı çıkardım gözden
Tacı düştü kralın çıplaktı evvelinden
Kaftanını göremeyen halkı usandı
Kayıt Tarihi : 10.12.2023 23:32:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!