Usanç Şiiri - Deniz Budak

Gelme artık peşimden
Gelme istemiyorum seni dibimde
Bastığım yerden bitiyorsun
Adım atıyorum,
Adım atıyorsun.

Arkamdan işler çevirme gizli gizli
Bazen göremiyorum da
Ama bazen karşıma dikilip öylece duruyorsun.
Parlaklıklarda aydınlıklarda hep varsın
Ama gece olunca beni sürekli yalnız bırakıyorsun
Nasıl dost, nasıl düşmansın?

Atsan atılmaz, satsan satılmazsın
Bebeklik arkadaşımsın
Ben belki fark edemedim hep yanımda olduğunu
Kusura bakma
Dedim ya; bazen gidiyordun, bazen geliyordun.
Dengesizdim, dengesizdin.
Karanlıktım, karanlıktın.
Ama...
Aydınlıktım.
Ben aydınlıkken de sen karanlıktın.
Sen karanlıktın.
Hiç mi yahu...
Hiç mi göstermedin yüzünü dostuna?
Düşmanına?
Aslına bakarsan,
Sayemde vardın.
Ve sadece sayemde vardın.

Neden varsın?
Git artık, gelme peşimden.
Sen, kal, dur, sabit ol benken.
Ben gideyim.
Sen benken, benden uzak dur.
Çünkü ben başka bir ben istemez yanımda.
Ben gideyim.