Uşak Şiiri - Uğur Musab Şahin

Ekmeğinden suyundan mı?
İnsanların huyundan mı?
Keçi eti, koyundan mı?
Ben Uşak’ı sevemedim.

Doğup büyüdüğüm şehir,
Ne deniz var, nede nehir.
Batıl inanç, büyü sihir
Ben Uşak’ı sevemedim.

Onca diyar gezip gördüm,
Kah ağladım, kah da güldüm.
Bozkırlarda çok yürüdüm.
Ben Uşak’ı sevemedim.

Her şey yemek içmek değil,
Haset, gıybet, zulme meyil.
Anlamadım nasıl şehir,
Ben Uşak’ı sevemedim.

Akrabalar akrep olmuş,
Yetmiş iki millet dolmuş,
Çatılara baykuş konmuş,
Ben Uşak’ı sevemedim.

Yıldızımız barışmadı,
Ay yıldıza kavuşmadı,
Toprak suya karışmadı,
Ben Uşak’ı sevemedim.

Belki hata, kusur bende
Çalışkan çok bu şehide,
Vefasızlık yok şiirde,
Ben Uşak’ı sevemedim.