Uşağum 44.
Bu fesat zamanda, dünya yüzünde
Hayatta ölümü tattım uşağum!
Fitne kıskacında, zulmün közünde
Beyaz bir havluyu attım uşağum!
Kattım günlerimi önüme benim
Gidiyorum meçhul yönüme benim
Dönüp da bakarım dünüme benim
Hepsini tarihe sattım uşağum!
Cefalı ömrümde sefa sürmeden
Çalıştım durmadan ara vermeden
Rahata ermeden, bir gün görmeden
Nice belalara çattım uşağum!
Belasız başımı dertlere saldım
Ne refaha erdim, ne murat aldım
Uyaran olmadı, gaflete daldım
Uyudum, ayakta yattım uşağum!
Malihulya edip kafamı yordum
Dünyanın dışında bir dünya kurdum
Günah çukurunda eşindim durdum
Boğazıma kadar battım uşağum!
Der Mikdadi ölüm gerçektir haktır
Günahlar dağ gibi sevabım yoktur
Allah’ın kullara rahmeti çoktur
Onu da hesaba kattım uşağum!
Şair Mikdat Bal
Kayıt Tarihi : 19.10.2006 04:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!