A-uşağum 24. (yerel) Şiiri - Mikdat Bal

Uşağum 24. (yerel)

Alem sana düşman olsa aldırma
Gönlün geniş olsun nefret doldurma
İşini bil gereksizce saldırma!
Mütecaviz bedel öder, uşağum!

Sabırlı ol sabrın sonu selamet
Feveranın neticesi melâmet
Sevdiğine sevdiğini ilȃm et
İnananlar sevgi güder, uşağum!

Deli boran gibi dehşet yağdırma
Yüreğine fitne fesat sığdırma
Çare ara dertlerini yığdırma
Kalan işler devam eder, uşağum!

Farz et bütün dünya sana verilse
Ziynetleri ayağına serilse
Zenginliğin zirvesine erilse
Geçicidir gelir-gider, uşağum!

İşte bunlar şimdi hepsi sende var
Nice nimet vücudunda, tende var
Hazineler yaşadığın günde var
Şükrünü bil, etme heder, uşağum!

Bir tefekkür yetmiş yıllık ibadet
Yeri göğü doldurur bir şahadet
Dünya fani imanında sebat et
Yaşadığın her şey kader, uşağum

Mikdadî der sayılıdır nefesin
Artık iman dolsun gönül kafesin
Mutsuz eder seni dünya hevesin
Bu dünyayı etme keder, uşağum

Şair Mikdat Bal