Aklıma yol verdim
Kendimi koyuverdim
Daldım duygular denizine
Yıkandım çıktım gün yüzüne
Ufukta bir manzara
Her renk alabora
Güneş vurmuş ortasına
Sarıdan kırmızıya çalarcasına
Bütün renkler düşüyor denize
Yükseliyor denizden gökyüzüne
Bir ben vardı bir de insanlar
Aramızda türlü yalanlar
Söz verdik birbirimize
Yalanlarımızı vuracaktık yüzümüze
Riya girmeyecekti göğsümüze
Bulutlarla oynaştım
Kuşlarla kaynaştım
Gökten yeryüzüne inen yaştım
Seyirde dereleri tepeleri aştım
Duygularımın yalanı yoktu
Aklımın, mantığımın yalanı çoktu
Bilimsel, dinsel, filmsel ne varsa hayatta
Egemen olmuşlardı bana hoyratça
Gökyüzünden saldım yalanları boşluğa
İndim tekten çokluğa
Var oldum sevgiyle bolluğa
Çiçekler beni selamlıyordu
Yapraklar benimle uçuşuyordu
Canlılar peşim sıra koşuşuyordu
Yalanlar şaşkın, susuyordu
Gel dedim aklıma
Gel dinle beni usulca
Çok fazla düşünüyorsun neden acaba?
Hesap kitap biter bir gün, vakti boşa harcama
Sevmediysem karşılıksız
Kapılmadıysam sevgiye hazırlıksız
Neye yarar bu dünyada?
Olmadıysa duygular aklın ötesi üryanda
26.04.2012 - İzmir
Mehmet ÇobanKayıt Tarihi : 26.4.2012 06:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Değerli dost.
Sevgili ustadım;
Şiirinizi beğeniyle okudum.
Harikaydı.
Kutluyorum + 10
Yüreğinize salık.
Kaleminiz daim olsun.
Nice güzel paylaşımlar diliyorum.
Sevgi ve saygılarımı sunuyorum......
kutluyorum değerli şairi....
selam ile.................
TÜM YORUMLAR (10)