Üryan Göçeriz Şiiri - Fahri Bulut

ÜRYAN GÖÇERİZ
Sen bir fani değilsen, bütün canlılar fani,
İstem-imle yaşayıp, mutlu etmedin beni,
Sana minnet eylemem, veren alır bu canı,
Üryan yarattın bizi, yine üryan gideriz…

Asla sana yalvarmam, bir beyaz kefen için,
Ölende tüm yenime, gazete kefen biçin,
Toprak nasip olmazsa, ateşi mezar seçin,
Üryan yarattın bizi, yine üryan göçeriz…

Umarım da olmadı, zenginlik servet, malın,
Yetti altıma serdim, kara kıldan bir çulun,
Kupkuru ekmek yedim, gereksiz kaymak, balın,
Sabırla ve şükürle, her gün kandırdın nefsi,
Üryan yarattın bizi, yine üryan gideriz…

Demedin bu taş değil, et, bal, süt, ister nefsi,
Zengin olan kulların, havyar, bal, kaymak besi,
Fakirlerin kalmadı, sende yaşam hevesi,
Üryan yarattın bizi, yine üryan göçeriz…

Tek tanrı benim dedin, kabul ettik, inandık,
Mademki herkes kulu, ayırım yapmaz dedik,
Zengin, yoksul yarattın, neden ayırım yaptın?
Üryan yarattın bizi, yine üryan gideriz…

Yaşamına doymadan, çocuk ve genç alan sın,
Bu günahı, bu suçu, Azrail'e bulun sın,
Dünya var olduğundan, sen hep baki kalansın,
Üryan yarattın bizi, yine üryan göçeriz…

Rızazade, babamla anam yaşıyordu dün,
Çünkü fani yarattın, ikisi de yok bu gün,
Ağlattın evlatları, eserin ile övün,
Üryan yarattın bizi, yine üryan gideriz…
26.12.2025
Fahri Bulut Rıza zade Gaziantep günleri…