Üryan Duygular Şiiri - Mahmut Tuğrul Ağsu

Oy;
Şimşeklerin çaktığı fırtınalı bakışın üryansız hali,
Gamlı kederin talihsizliği,
Bir bekleyiş çarkında döndürdü başımı.
Gururumun okşandığı zarafet, içerlenen tutsaklığa yoldaş,
Vuslat ayda yansıma yapar,
Yar hayali, kedere demli bir hayal perdesi ürkekliğine susardı
Gönül uzaklara sevdalı;
Hasretin son kenti, puslu yamacından seyrettirir kâh zaman kendini,
Çatık kaşın düşünde;
Kahveye çalardı azaplı uykularım
Titrek gözlerinde umut;
Ten renginden renkler saçardı dünyam
Oysa;
Hatıralar inatçı direnir;
İnatça bilinmeze doğru yollanırdı yolluk.
Dumanın götürdüğü bir saplantı olurdu gönül

Oy; gönlümün karlı dağı
Oy ki tutsak kaldığım şehrin ayrı elleri
Sevda; ayrı şehirde ayazlanır
Sevda; yasama hevesinden bir yudum
Aydınlık sebebine çağlar,
Bir resim gölgesinden yüreğe,
Umut olur akardı

Mahmut Tuğrul AGSU
(Doğunun Evladı)
Tazovskiy/ Rusian