Üryan Şiiri - Spindar Dilsozi

Dicle ve Fırat esrik esrik akar
Mezopotamya’ya
Diyar diyar gezer giydirir
Medeniyetleri
Kundaklar sarılır Şattülarapta
Dönmeye başlar zamanın çarkı
Çiviler mıhlanır toprağa
Önce aşlık ekilir , ömür serpilir
Köklenir beşikler
Sonra harslar giyilir caffelkalem
Cebrenle sindirilmeden
Yâr olur devranlar Mezopotamya’ya
Canlar fedai olur taş değirmenlere
Alan vermez , giden gelemez
Bir avuç toprak tutar yalnızlıkları
Duyan görmez, gören anlamaz
Ve benim
Bedenim şaka kuşu altın kafeste
Ruhum kutup sumrusu gökyüzünde
Tarihin kadim giysisinde
Bir ben üryan kaldım