Üryan Şiiri - Erdem Gümüş 2

ÜRYAN

Gelirken üryansın giderken üryan
Her iki yolunda yuyalar seni
Kundak da kefen de yadın elinden
Kah sıcak kah soğuk, su yalar seni

Hamurun topraktır balçıktan mayan
İhlaslı nefisle ihsana dayan
Kulu aldatmalar Allah'a ayan
Bozduğun kantarda, sayalar seni

Sanmaki maharet anne babada
Kul Meryem babaydı yüce isa'da
Cenin canlanırken rahim çabada
Binbir melek ruha, koyalar seni

Kırma gönülleri herkesle barış
İlle de rakipse nefsinle yarış
Karuna serveti kaldı mı karış
Malın da mülkün de, oyalar seni

Binip mağrurlanma yatı tahtına
Bir fiske kafidir makuz bahtına
Tek modul yeterki tende zahtına
Götürür kabrine, yayalar seni

Birleşse damlalar inerken yere
Sapıtmaz mı yolu nehirle dere
Çığ olup semada düşerse sere
Güz biter kış geçe, duyalar seni

Bir saniye evren eylemez rötar
Tavafı dünyayı askıda tutar
Kıyameti gören aklını yutar
Mecnundan delice sayalar seni

KUL FİGANİ derki hedefim erdem
Takdir ile tekbir çekilsin perdem
Şahadet parmağın şahittir herdem
Kul hakkı yedinse soyalar seni

KUL FİGANİ
İZMİT
22.01.2013