Urumçi sokakları gönlüme düştü
Kahramanlar sokak içinde
Sokaklar kanlar içinde
“Vurulmuş tertemiz alınlarından”
Uzanmış uyurlar kanları üstüne
Kürşat’ı aradı gözüm yatanlar arasında
Öyle ya
Bir Bozkurt ölür bin Bozkurt dirilir ya
Bozkurtlar doldurdu çevremi birden
Ben Kürşat!
Ben de Kürşat
Ben de ben de
Tanıdım Kürşat’ımı hemen
İşte oydu
Bozkurtları dirilten asırlar öncesinden
Koca Çin Sarayı’nı basmıştı da
Üç beş serdengeçtiyle
Şaşırmıştı Çin Kaanı düşüp de can derdine
Aman dilediydi can havliyle
İşte o anda sevmiştim ben Kürşat’ı
Bütün kalbimle
Bozkurtları diriltendi o
Türk soyuna esareti unutturandı o
Selendim heyecanla ve olanca içten bir sesle
Kürşat
Urumçi sokakları gönlüme düştü
Canlandı kahramanlar
Hepsi birden
O muhteşem heybetleriyle
Vuruyorlar vuruşuyorlardı korkusuz
Düşüyorlardı vurulup al kanlar içinde
“Bir gül bahçesine girercesine”
Haykırdım birden o elemle
Kahramanlar ölmez Kürşatlar ölmez
Onlar sadece gider de geri dönmez
Merhamet dilenmez kahramanlara
Başarılar dilensin yeter onlara
Acımayalım sızlayan kalplerimizle
Alkışlayalım onları temiz ellerimizle
Urumçi Kahramanları
Yürekten minnet size
Başka söz gerekmez yaptığınız işe
Kürşat'ıma
Selam söyleyiverin fırsatınız olur ise
Halil GüvenKayıt Tarihi : 3.5.2011 23:15:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!