Ürperiyorum Şiiri - Tekin Bayram

dün gece yetmedi
seni düşlerimde okşamaya.
kapılar esnemekten yorulmuş,
karanlık gittikçe derinleşiyor,
hüznün duvarlarında.
ve ben anlayamıyorum
içimdeki ürkekliği.
korkutulmuşum.
doğuşuyla güneşin uykularında,
tenimi okşayan,
iskeletten elin,
ha şimdi
ha biraz sonra
beni boğup ebediyyen
senden uzaklaştıracak
korkusu var
benliğimde.
ve karşıki köhne evin iskeleleri duruyor
hala ayakta
tuhaf sesler çıkarıyor
ellerindeki balyozlar
görünmez işçilerin.
ne bu etrafımdaki kalabalık
bu ne sessizlik
hiç kimse yürümüyor
yabancılaşıyorum gittikçe herşeye
başım dönüyor
üstelik her taraf
kapkaranlık
ürperiyorum...