Ürkütücü Bir Sessizliktir Gözyaşım

İzini geride bırakan telaşlı bir gün kesiğiydi kaçışların
Efsunlu gönlümüzün zindanlarında aşk hep mahpustu
En büyük sevdaların kapısından dönmüştü yüreğimiz
Korkularımızın korkunç uçurumlarında yapayalnızdık
Derinliğini bilmediğimiz düştü oysa avuçlarımızdaki
Delirmiş düşüncelerimizin sabır hatlarını geçemedik

Ay ile yıldız aykırı bir tutkuyla geceleri beklerdi hep
Zinciri buz tutardı biz ruhlarımızın kilitlerini açtıkça
Üşürdü ellerimiz tutkulu sarılışlarla yuvarlandıkça
Tedirgin bir kuş olurdu vakit kıyardık sevinçlerimize
Kırılgan yüreğimin ufuk çizgilerine gülüşün düşerdi
Yüzünün ezber kıvrımlarında usuma seni çizerdim

Aykırı zamanların gül destelerine yıldırımlar düştü
Utançsız mutlulukların kayıp sularında balıklar yasta
Islak bakışlarında ürkütücü bir sessizliktir gözyaşım
Kıymıklarla sardığın yaralarıma karıncalar üşüşüyor
‘Sus’ diyor dünlerim, yüreğime kuşlar yuva yapıyor
Anlamsız yargıların göğsünde en çok gurur üşüyor

İki kişilik hüzünlerin çerçevesine resmini çiz bana
Korkularla alabora olmuş gemilerden el sallayarak
Çırılçıplak düşlerin penceresinde günlerden Eylül
Bakışlarının durgun sularında şarkılar aşkı çalıyor
Sürgün vedaların mezarlarında dudağımda özlem
Yasak şehirlerde kaç mevsim daha var kavuşmaya!