Ürktüğüm Sesler Şiiri - Naki Aydoğan

Bir askerlerin ayak sesinden bir kadınların topuk sesinden ürkmüşümdür.

Kadınlar askere gidemezmiş
Topuklu giydiklerinde koridorlar asker kesilir

Kızlar niye askere gidemezmiş
Kızlar doğmuyor mu?
Doğuyor ama aynı zamanda doğuruyorlar.
Hastalıkları hep tazeleniyor

Rahimleri var
Aile rahimlerimlerimiz evde kalsınlar
Yok, yok onlar her şartta yavrumuzu dünyaya getirir
Aklı başında olsun her yerde bizimle bulunsunlar
Aklı başında derken sağlıklı olsunlar

Ayrılık nefret uyandırır insana
Kavuşmak sevgi ise
Kadın erkek dünyaya getirir bir yavru
Birde ağlamaz mı doğdum diye
Bak gör bekle öleceği günde ağlatır herkesi

Vay be anamdan doğdum babamla karşılaştım
Erkek evlat ya kız evlat, kızım benimle karşılaştı
Ee ne olmuş yani
Meseleyi aynı cinslerin karşılaşmasına getirecektim
Önce annemiz doğursa da annemizle karşılaşıyoruz
Sonra kısmet olursa babamız ve varsa akrabalarımızla…
Karşılaşırız karşılıklı
Bir başka kendimizle ve bir başka aşkla
Bir kararsızlıkta arkadaşlık doğar ve bir dostluk ölür
Yaşatmak bir arkadaşlığı sürdürmeye bağlıdır
Kararlıysan aşık olursun
Kararlı âşıklar karşıt çiftlerde bütünlük sağlar
Nereden geliyorum ve nere gidiyorum
Bir kızım oldu. Kız babasıyım.
Annesi bir kız doğurdu bir kız annesi
Kadınlığa mı gidiyoruz… Bir damat çıktı karşımıza…

Niye haricinde ses çıkartır ki insan
Korkutur
Hey! Bende buradayım kork benden
Bizde buradayız korkun bizden
Savaşman lazım savaşmadan aşk yok
Büyümüş bir kadın olmuş ve ya bir adam
Yaratık değil aşkın
Bazen kadın erkek olsun yetiş kin insanı devasa görürüm
Çocukları yaratık
Çünkü çocuklar yetişirken içlerinde bir yaratık öldürürler
Öldüremeyen bir yaratık gibi gezer
Ben bir yaratığım bunun farkımdayım
İnsan yaşlanınca da yarattığı kendini öldürür
Ve yaratıldığı yine gün yüzüne çıkar
Ölür ve kurtulur

Ne kadar tok ses çıkarsalar da bir savaşta
Darmadağın olur ordular
Ve bir kadının güzelliği de
Çıplak ayak başkadır şap şap şapşalak şımartır