Bu sabah,
Güneş, hazırlıksız yakalandı...
Dağların koynundan çıkarken,
meraklı bakışlara....
Utandı,
Sıkıldı,
Mahzunlaştı...
Serindi hava...
Olur muydu ya....
Sen,
akşam denizin koynuna gir...
Dağların koynunda uyan,
sabaha...
Neyse ki,
bulutluydu hava,
gizledi güneşi,meraklı bakışlardan...
Taaa sabahtan akşama...
Bu akşam,
yine girdi güneş...
Ürkmez'de denizin koynuna...
Kayıt Tarihi : 16.9.2008 21:00:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Fatma Müjgan](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/09/16/urkmez-de.jpg)
ve gözlerden gizlenişini hissettikçe bir başka
sıcaklığa odaklamıyor kendisini. Şiir de bütünlüğü
sağlamış olması şairin mekan veya bulunduğu
yerin ne kadar güneşe ihtiyaç duyduğunu sabah
ile akşam arasında ki uzaklığa taaa diye işaret
etmiş olması ister istemez bir burukluk hissettiriyor. Hayata bakış açısı bir nebzede olsa
soğuk olan şairin yitirmediği umutları yinede
sıcak.
Daha iyiye doğru dileklerimle Fatma Müjgan.
Şefik KÖROĞLU
Beğendim. Tarz ve anlatım güzeldi...
Nafi Çelik
TÜM YORUMLAR (7)