Ürkek Serenad Şiiri - Refik Ötebay

İçip içip ağlıyorum umutsuz kadınlar gibi
Gıyabında şarkılar mırıldanıyorum sana
Ürkek
Bu nasıl serenat

Konuşamadığım dillerde gözlerim yaşarıyor
Tozda kalmış gözlerim, açılamıyor sabaha
Olmadığım şehirlerde kayboluyorum
Her sokağın başında yağmur
Her pencerenin altında ıslak
Bu nasıl serenat

Gotik müzelerde ellerimi tutuyorsun
Ansızın
Henüz bilmiyorsun fakat
Benim takıntım dönmek
Başım dönüyor elbet
Şanssızım
Hep geç kalıyorum
Bağışla

Bak yine geç oldu vakit
Yağmur da var
Uyusan yeridir
Atsam kendimi yamacından
İsmin bir dağ yeridir
Ölsem eteğinde
O gördüğün sönen
gözlerimin feridir