Ürkek Güvercin'i Vurdular

Bir güvercin, uçarken, yıldız yüzlü semada,
Gecenin baskısından, zorda kalıp yoruldu.

O güvercin, fikriyle, ay'a baktı durmadan;
Gölge oluyor diye, makamından kovuldu.

Birlik ve dayanışma umduydu canlılardan;
Sesi, kabadan çıktı; hakarete yoruldu.

Beyaz, yeşil ve mavi renkteydi güvercinler;
Üstündeki al leke, ''Nedir? '' diye soruldu.

Cik cik cik sesleriyle söylese de derdini;
Fırtına çıkarıldı; bütün sözü boğuldu.

Yadırgandı Güvercin, değişik rengi için;
Mahlukatın içine, 'kötü' diye sunuldu.

Ürktü. Her şeyden korktu. Dolaştı mecnun gibi;
En uzak diyarlardan çırpınışı duyuldu.

Barış mı arıyordu gezdiği mekanlarda?
Aradığı barışa, belki, tuzak kuruldu.

Ve bir haylaz bulundu, iki yüz liracığa!
''Bu dünya, O'na fazla. ''Gitsin'' diye vuruldu;
Ülke'deki rahatlık, ''Bitsin'' diye vuruldu.

(21 Ocak 2007)