Ürkek Güvercin Şiiri - Ercan Keskin

Omzuna konsa bir ürkek güvercin;
Uçup geldiği yer : Sahipsiz Ada...
Geciken şafaktan kalma ezincin,
Kutlu habercisi ; tan ağaranda.

Günbegün içinde kanayan hüzün;
Ayrımsız ne gece ne gündüzün,
Aşk suskunlaştıkça duyulmaz sözün;
Ağlasan da boşa, ağlamasan da...

Anlamı zor dörtlük gibi seviler;
Öyküsünü yazıp yok olur gider,
Sonsuza dek süren yapmacık güller,
Derilmeden bekler fağfur vazoda.

Sensizliğim akar seni görünce;
Içimde yanardağ lav püskürtünce,
Yüreğimi yakar sevda bitince,
Taş kesilir herşey ;değdiği anda.

Gönül bu severse :bilmez yol yordam!
Olmazsa olmazın değilsem ne gam?
Cürmü kadar yakar sözde istihfam,
Sorun yoksa vicdan ve sağduyuda?