Ürkek bir ruh Şiiri - Di Yar

ürkek bir ruh
nasıl da dolaşıyor kalabalıkta
nasıl da yalnız,
sığmış kaldırımdaki tek bir taşa

sızlanmıyor da omzuna binen yükten
ama titriyor bacakları
bakamıyor da ileriye
gözlerinde birikmiş umutsuz gözyaşları

ansızın yolun ortasına fırlıyor
önünde duruyor kalabalık
kendinden kaçıp
herkese çarpıyor
kendi yükü ağır olduğundan
altında kalıyor

kalkıyor kalkmasına ama
ilk iş yükünü arıyor