tenimi saran ateş
neyin nesi.
kalbim,
yerinde değil sanki.
uzun uzun inliyorum
devrilmiş bir ağaç gibiyim.
kıyasıya savaşıyorum
neredeyse şafak sökecek
yalnızlığım bir uçurum.
kuş cıvıltıları
sabahın ayazı
sarmış ağaçları.
uykusuz gecelerimin
sırdaşı,
hücremin duvarları,
dün ve bugün belki yarın
bir güzel mağara.
rüyamı bölen
şehrin minareleri
huzur veriyor
içimde yıkılan şehirlere inat.
yalnızlığımı bıçaklayan
sabahı dinliyorum.
sokak lambaları şahit
ürkek ayak seslerim.
göz kırpıyor gök
ve hayalin geçiyor
güvercin kanatları altında.
sımsıcak düşüyor
İstanbul.
bir martı havalanıyor
iskeleye yanaşan vapurla.
şadırvanında yıkıyor ellerimi
ellerin,
yalnızlığımı dindiriyor ,
bir seher vakti avlusu,
selvi ağaçları arasında
boğaza nazır camiinin ….
Mustafa kaya
06.04.2006 / Üsküdar
www.mustafakaya.net
Kayıt Tarihi : 1.10.2006 00:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Gecelerde yaşanan ve paylaşılan duygular yanlızlık içerisinde yaşanıyorsa insan diker gözünü tavana,yüreği elindedir kımıl kımıl.Zaman ağır bir zamandır artık geçmek bilmez.Siz yinede kalbinizin sesini dinleyin değerli hocam harikaydı ,ellerin yorulmasın kutluyorum...
neyin nesi.
kalbim,
yerinde değil sanki.
uzun uzun inliyorum
devrilmiş bir ağaç gibiyim.
kıyasıya savaşıyorum
neredeyse şafak sökecek
yalnızlığım bir uçurum..._evet evet ben bu siir,i okurken neredeyse safak sökecek saygideger hocam :)) saygilarimla...
TÜM YORUMLAR (3)